πολύ ενδιαφέρουσα αρχή, ωραίο γράψιμο στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου που σε ''τραβάει'' να το διαβάσεις, ίσως ήθελα μια πιο δικαιολογημένη μετάβαση από το έργο στη δική σου επιλογή χαρακτήρων.
Πολύ δυνατό ξεκίνημα. Με ενθουσίασε το ότι μπήκες στη διαδικασία να φτιάξεις και λογότυπο! Απλά νομίζω πως θα πρέπει να εξαντλήσεις κάθε στοιχείο που έχει να σου δώσει η εγκατάσταση-έργο τέχνης πριν κάνεις το σενάριο τόσο συγκεκριμένο στο μυαλό σου ώστε να δημιουργείς και ακριβείς ταυτότητες χαρακτήρων (το καταλαβαίνω πως έχουν βοηθητικό ρόλο) Μην επικεντρώνεις την προσοχή σου σε κάποια μόνο από τα στοιχεία της εγκατάστασης αλλά μελέτησε τα στο σύνολό τους.
Δε συμφωνώ με όσα είπαμε στο μάθημα. Μπορεί όντως οι φυσιογνωμίες που επέλεξες να είναι οι κλόουν στο έκθεμα. Εφόσον, μπαίνεις στη διαδικασία να γράψεις δικό σου σενάριο και εφόσον, δεν έχουμε την συνολική εικόνα του, θεωρώ ότι δεν έχουμε δικαίωμα να αρνηθούμε τίποτα. Στην τελική, το έκθεμα μπορεί να είναι το φινάλε της ιστορίας σου. Αν και προσωπική μου γνώμη είναι ότι η έμπνευση από ένα έκθεμα δεν πρέπει να "σκιαγραφεί-αποτυπώνει" το ίδιο το έκθεμα. Και μόνο που χρησιμοποιήθηκε σαν αφετηρία, αρκεί! Αλλά αυτό ανήκει στους όρους διεκπεραίωσης του μαθήματος σύμφωνα με την καθηγήτρια.
Βρίσκω πολύ ωραία την επιλογή της ιδιότητας του κλόουν για τις φιγούρες του έργου, και αξιέπαινη την πρώτη προσπάθεια για σενάριο. Αυτό που πιστεύω θα βοηθούσε είναι να αναγνωρίσεις σε αυτές τις φιγούρες τα στοιχεία που πραγματεύεται ο Rondinone γενικά στα θέματά του, τη μοναξιά και την αλλοτρίωση όπως ανέφερες, και να τα εντάξω στο σενάριο.
Νομίζω ότι περισσότερο μετέφρασα την μοναξιά και την αλλοτρίωση μέσω της περιθωριοποίησης του χαρακτηρα ( Otto) όντας άνεργος, υποφερει από μοναξιά καθώς τον παρατανε για κάτι κοινωνικά πιο αποδεκτο ( τον νεοπλουτο, θεοσεβη).
Πολύ καλή αρχή! Δουλεμένη παρουσίαση και πολύ έμπνευση. Θα σε βοηθήσει που από νωρίς το έχεις τόσο συγκεκριμένο στο μυαλό σου. Απλά νομίζω ότι η λαχτάρα σου για αυτό το θέμα δε σε αφήνει να αναλύσεις σε πιο μεγάλο βάθος το ίδιο το έργο. Εγώ θα σου πρότεινα να κάνεις αυτό το βήμα πίσω και να δεις στοιχεία του έργου, όπως η γύμνια, το πάχος, η στάση σώματος κλπ. Δηλαδή ισχύει αυτό που σου είχα πει, ότι βρίσκω μια αναντιστοιχία στην ηλικία και τον σωματότυπο. Πάντως, η αρχή του έργου εξαιρετική! Άνετα θα μπορούσε να ήταν κανονικό βιβλίο. Περιμένουμε τη συνέχεια!
Ενδιαφέρον ξεκίνημα! Μου κέντρισε το ενδιαφέρον το σενάριο σου. Ειδικά η επιλογή σου για το Cafe Louvre ως σημείο συνάντησης δημιουργεί τρομερή ατμόσφαιρα. Ελπίζω να προλάβεις τα χρονικά περιθώρια και να τελειώσεις το project σου τόσο εμπνευσμένα όσο το ξεκίνησες. Ωστόσο περιμένω να δω στα επόμενα κεφάλαια περισσότερα κοινά σημεία μεταξύ του έργου και του καλλιτέχνη σε σχέση με τους ήρωες της ιστορίας σου. Θεωρώ πως κάποιος δεν αλλοτριώνεται αν χάσει την δουλειά του και σίγουρα η μοναξιά δεν συσχετίζεται μονάχα με τις ερωτικές σχέσεις. Ταυτόχρονα, η χρονική στιγμή που έχεις επιλέξει να τοποθετήσεις την ιστορία σου δεν βοηθάει στην "περιθωριοποίηση" του χαρακτήρα ( βρισκόμαστε στην Τσεχία του 86 και σίγουρα αν μπορείς να απολαμβάνεις ένα απεριτίφ δημόσια δεν είσαι περιθωριακός). Πιστεύω πως αν καταφέρεις να ενώσεις τους χαρακτήρες της ιστορία σου με αυτούς του Rondinone το αποτέλεσμα θα είναι αρκετά ενδιαφέρον και σίγουρα πρωτότυπο!
Αρχικα δεν θεωρω απλο θεμα το να χανεις τη δουλεια σου και ουτε ξερεις πως αντιδρα καποιος αναλογα με τις συνθηκες. Επισης, δεν ανεφερα ερωτικες αλλα κοινωνικες σχεσεις ( στο σχολιο της Χρυσανθης) , που επισης θεωρω οτι μπορει να σε καθορισουν.Οι δυο χαρακτηρες φαινονται Ενοχλημενοι , που δεν μπορουν να απολαυσουν οικονομικα κατι συγκεκριμενο. Πιστεψε με και στην Πραγα του 2008 ηταν δυσκολο να εισαι στο cafe Louvre. Aστειευομαι , για να δειξω οτι δεν με ενδιαφερει και τοσο αυτο. H ιστορια ειναι περισσοτερο για να σε συνοδευει και να κρατα το ενδιαφερον. Στο μαθημα , δεν ασχοληθηκα και τοσο με την ιστορια αλλα ασχοληθηκα με την ιδεα του τσιρκου , με την ιδεα του να ειναι ενα κτηριο τελειως αυταρκες και με την κινητη αρχιτεκτονικη. Ωστοσο τωρα μετα απο τα σχολια , επειδη δημιουργειται συγχυση,σκεφτομαι να την σταματησω και ισως να ξαναδω απο την αρχη τους χαρακτηρες.Σκεφτηκα πως το συγκεκριμενο θεμα μου εδινε αρκετη ελευθερια και ισως την εξαντλησα! Ευχαριστω παντως!
Κατ' αρχήν θα συμφωνήσω με Βασίλη! Θεωρώ ότι η σύνδεση της σωματικής και ψυχικής αδράνειας των κλόουν ως έκθεμα μπορεί να ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό με τα χαρακτηριστικά των πρωταγωνιστών της ιστορίας σου! Επιπλέον, εφόσον ο χώρος τοποθέτησης τους , παίζει ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στη δημιουργία αυτών των συναισθημάτων, θα ήταν μια μεγάλη πρόκληση να τον επαναπροσδιορίσεις! Τα συναισθήματα μοναξιάς και ψυχικής- σωματικής αλλοτρίωσης πηγάζουν από την ανικανότητα να καλύψουμε ανάγκες στις οποίες έχουμε δώσει προτεραιότητα. Και αυτό είναι κάτι μοναδικό για κάθε άνθρωπο. Παρακάτω σου παρουσιάζω μερικά κολάζ που ίσως μπορούν να σου γεννήσουν ιδέες για χώρους! https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xaf1/v/t1.0-9/10606336_627012497414698_5778124892543210924_n.jpg?oh=61aef2fe06cd3abd1c4c1887c2f14f12&oe=54BCDE4A&__gda__=1424708859_778719d11eeb740c8953acd1c6038a5e
Από τη δουλεμένη παρουσίασή σου και τις ιδέες που έχεις για τη συνέχεια της εργασίας σου φανερώνεται η όρεξή σου να ασχοληθείς με το χαρακτήρα του κλόουν! Σε μένα προσωπικά, αναλύοντας το έργο, δημιουργήθηκαν διαφορετικά συναισθήματα. Παρατηρώντας τους τρεις κλόουν να ξαπλώνουν στο έδαφος κατάλαβα ότι φαίνεται να μην έχουν καμία όρεξη να παίξουν το ρόλο τους και να διασκεδάσουν τους ανθρώπους. Επίσης, το έργο μου προκαλεί πολύ έντονα την αίσθηση της αδράνειας, της μελαγχολίας, της απομόνωσης και ίσως της απογοήτευσης. Καλή συνέχεια!!!
πολύ ενδιαφέρουσα αρχή, ωραίο γράψιμο στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου που σε ''τραβάει'' να το διαβάσεις, ίσως ήθελα μια πιο δικαιολογημένη μετάβαση από το έργο στη δική σου επιλογή χαρακτήρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυνατό ξεκίνημα. Με ενθουσίασε το ότι μπήκες στη διαδικασία να φτιάξεις και λογότυπο! Απλά νομίζω πως θα πρέπει να εξαντλήσεις κάθε στοιχείο που έχει να σου δώσει η εγκατάσταση-έργο τέχνης πριν κάνεις το σενάριο τόσο συγκεκριμένο στο μυαλό σου ώστε να δημιουργείς και ακριβείς ταυτότητες χαρακτήρων (το καταλαβαίνω πως έχουν βοηθητικό ρόλο) Μην επικεντρώνεις την προσοχή σου σε κάποια μόνο από τα στοιχεία της εγκατάστασης αλλά μελέτησε τα στο σύνολό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε συμφωνώ με όσα είπαμε στο μάθημα. Μπορεί όντως οι φυσιογνωμίες που επέλεξες να είναι οι κλόουν στο έκθεμα. Εφόσον, μπαίνεις στη διαδικασία να γράψεις δικό σου σενάριο και εφόσον, δεν έχουμε την συνολική εικόνα του, θεωρώ ότι δεν έχουμε δικαίωμα να αρνηθούμε τίποτα. Στην τελική, το έκθεμα μπορεί να είναι το φινάλε της ιστορίας σου. Αν και προσωπική μου γνώμη είναι ότι η έμπνευση από ένα έκθεμα δεν πρέπει να "σκιαγραφεί-αποτυπώνει" το ίδιο το έκθεμα. Και μόνο που χρησιμοποιήθηκε σαν αφετηρία, αρκεί! Αλλά αυτό ανήκει στους όρους διεκπεραίωσης του μαθήματος σύμφωνα με την καθηγήτρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα η προσέγγιση με τη δημιουργία χαρακτήρων και τη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του καθενός. Αναμένουμε τα επόμενα chapters!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρίσκω πολύ ωραία την επιλογή της ιδιότητας του κλόουν για τις φιγούρες του έργου, και αξιέπαινη την πρώτη προσπάθεια για σενάριο. Αυτό που πιστεύω θα βοηθούσε είναι να αναγνωρίσεις σε αυτές τις φιγούρες τα στοιχεία που πραγματεύεται ο Rondinone γενικά στα θέματά του, τη μοναξιά και την αλλοτρίωση όπως ανέφερες, και να τα εντάξω στο σενάριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι περισσότερο μετέφρασα την μοναξιά και την αλλοτρίωση μέσω της περιθωριοποίησης του χαρακτηρα ( Otto) όντας άνεργος, υποφερει από μοναξιά καθώς τον παρατανε για κάτι κοινωνικά πιο αποδεκτο ( τον νεοπλουτο, θεοσεβη).
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο σενάριο ! ! ! Νομίζω πως η περαιτέρω ανάλυση του έργου θα βοηθήσει στην εξέλιξή του !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή αρχή! Δουλεμένη παρουσίαση και πολύ έμπνευση. Θα σε βοηθήσει που από νωρίς το έχεις τόσο συγκεκριμένο στο μυαλό σου. Απλά νομίζω ότι η λαχτάρα σου για αυτό το θέμα δε σε αφήνει να αναλύσεις σε πιο μεγάλο βάθος το ίδιο το έργο. Εγώ θα σου πρότεινα να κάνεις αυτό το βήμα πίσω και να δεις στοιχεία του έργου, όπως η γύμνια, το πάχος, η στάση σώματος κλπ. Δηλαδή ισχύει αυτό που σου είχα πει, ότι βρίσκω μια αναντιστοιχία στην ηλικία και τον σωματότυπο. Πάντως, η αρχή του έργου εξαιρετική! Άνετα θα μπορούσε να ήταν κανονικό βιβλίο. Περιμένουμε τη συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον ξεκίνημα! Μου κέντρισε το ενδιαφέρον το σενάριο σου. Ειδικά η επιλογή σου για το Cafe Louvre ως σημείο συνάντησης δημιουργεί τρομερή ατμόσφαιρα. Ελπίζω να προλάβεις τα χρονικά περιθώρια και να τελειώσεις το project σου τόσο εμπνευσμένα όσο το ξεκίνησες. Ωστόσο περιμένω να δω στα επόμενα κεφάλαια περισσότερα κοινά σημεία μεταξύ του έργου και του καλλιτέχνη σε σχέση με τους ήρωες της ιστορίας σου. Θεωρώ πως κάποιος δεν αλλοτριώνεται αν χάσει την δουλειά του και σίγουρα η μοναξιά δεν συσχετίζεται μονάχα με τις ερωτικές σχέσεις. Ταυτόχρονα, η χρονική στιγμή που έχεις επιλέξει να τοποθετήσεις την ιστορία σου δεν βοηθάει στην "περιθωριοποίηση" του χαρακτήρα ( βρισκόμαστε στην Τσεχία του 86 και σίγουρα αν μπορείς να απολαμβάνεις ένα απεριτίφ δημόσια δεν είσαι περιθωριακός). Πιστεύω πως αν καταφέρεις να ενώσεις τους χαρακτήρες της ιστορία σου με αυτούς του Rondinone το αποτέλεσμα θα είναι αρκετά ενδιαφέρον και σίγουρα πρωτότυπο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικα δεν θεωρω απλο θεμα το να χανεις τη δουλεια σου και ουτε ξερεις πως αντιδρα καποιος αναλογα με τις συνθηκες. Επισης, δεν ανεφερα ερωτικες αλλα κοινωνικες σχεσεις ( στο σχολιο της Χρυσανθης) , που επισης θεωρω οτι μπορει να σε καθορισουν.Οι δυο χαρακτηρες φαινονται Ενοχλημενοι , που δεν μπορουν να απολαυσουν οικονομικα κατι συγκεκριμενο. Πιστεψε με και στην Πραγα του 2008 ηταν δυσκολο να εισαι στο cafe Louvre. Aστειευομαι , για να δειξω οτι δεν με ενδιαφερει και τοσο αυτο. H ιστορια ειναι περισσοτερο για να σε συνοδευει και να κρατα το ενδιαφερον. Στο μαθημα , δεν ασχοληθηκα και τοσο με την ιστορια αλλα ασχοληθηκα με την ιδεα του τσιρκου , με την ιδεα του να ειναι ενα κτηριο τελειως αυταρκες και με την κινητη αρχιτεκτονικη. Ωστοσο τωρα μετα απο τα σχολια , επειδη δημιουργειται συγχυση,σκεφτομαι να την σταματησω και ισως να ξαναδω απο την αρχη τους χαρακτηρες.Σκεφτηκα πως το συγκεκριμενο θεμα μου εδινε αρκετη ελευθερια και ισως την εξαντλησα! Ευχαριστω παντως!
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχήν θα συμφωνήσω με Βασίλη! Θεωρώ ότι η σύνδεση της σωματικής και ψυχικής αδράνειας των κλόουν ως έκθεμα μπορεί να ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό με τα χαρακτηριστικά των πρωταγωνιστών της ιστορίας σου! Επιπλέον, εφόσον ο χώρος τοποθέτησης τους , παίζει ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στη δημιουργία αυτών των συναισθημάτων, θα ήταν μια μεγάλη πρόκληση να τον επαναπροσδιορίσεις! Τα συναισθήματα μοναξιάς και ψυχικής- σωματικής αλλοτρίωσης πηγάζουν από την ανικανότητα να καλύψουμε ανάγκες στις οποίες έχουμε δώσει προτεραιότητα. Και αυτό είναι κάτι μοναδικό για κάθε άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακάτω σου παρουσιάζω μερικά κολάζ που ίσως μπορούν να σου γεννήσουν ιδέες για χώρους!
https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xaf1/v/t1.0-9/10606336_627012497414698_5778124892543210924_n.jpg?oh=61aef2fe06cd3abd1c4c1887c2f14f12&oe=54BCDE4A&__gda__=1424708859_778719d11eeb740c8953acd1c6038a5e
https://scontent-a-cdg.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/1959509_666452216804059_7370440070982054672_n.jpg?oh=31501b8b650492971684f12f585f1294&oe=54ACF55D
https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/v/t1.0-9/10659395_664142703701677_4226120032526052837_n.jpg?oh=965d49ad6c2e00f9b9d5f55123c03bdd&oe=54F5049B&__gda__=1424796487_207bdb0770ffb4586c6c928c06027fac
http://www.nuagency.se/wp-content/uploads/2013/05/57.jpg
Από τη δουλεμένη παρουσίασή σου και τις ιδέες που έχεις για τη συνέχεια της εργασίας σου φανερώνεται η όρεξή σου να ασχοληθείς με το χαρακτήρα του κλόουν! Σε μένα προσωπικά, αναλύοντας το έργο, δημιουργήθηκαν διαφορετικά συναισθήματα. Παρατηρώντας τους τρεις κλόουν να ξαπλώνουν στο έδαφος κατάλαβα ότι φαίνεται να μην έχουν καμία όρεξη να παίξουν το ρόλο τους και να διασκεδάσουν τους ανθρώπους. Επίσης, το έργο μου προκαλεί πολύ έντονα την αίσθηση της αδράνειας, της μελαγχολίας, της απομόνωσης και ίσως της απογοήτευσης. Καλή συνέχεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή