Ο Georges Perec περιγράφει τους χώρους
στους οποίους ζούμε με αναλυτικό τρόπο, τονίζοντας πως ζούμε χωρίς να τους
παρατηρούμε.
Κινείται μεταξύ δύο πόλων, την επινόηση του νέου και την ανάμνηση του παλιού. Όλο
το έργο του διακρίνεται από μία προσπάθεια ταξινόμησης προσωπικών του
εμπειριών, γνώσεων, ενθυμήσεων, αναγνωσμάτων.
Ο συλλογισμός του θα μπορούσε να
χαρακτηριστεί επαγωγικός, καθώς
κινείται από το ειδικό ( το κρεβάτι) στο γενικό ( ο χώρος), από μέσα προς τα
έξω.
Τονίζει πως κάθε χώρος είναι αυτονόητος
και δεν τον παρατηρούμε γιατί πιστεύουμε πως ήταν πάντα εκεί. Ωστόσο, δεν
υπάρχει δεδομένο.
Τι θα γινόταν αν η υπάρχουσα τάξη
πραγμάτων στο χώρο όπου ζούμε διαφοροποιούνταν;
Αν δεν κοιμόμασταν στην κρεβατοκάμαρα, αν η γειτονιά μας δεν ήταν κομμάτι της
πόλης μας, αλλά κομμάτι της πολυκατοικίας στην οποία ζούμε;
Πολύ ενδιαφέρουσες οι απόψεις και οι οπτικές του Perec. Εγώ προσωπικά, περιμένω να δω και τα δικά σου συμπεράσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σχέση ανάμεσα στον χώρο και στην χρήση του καθώς και ανάμεσα στα χωρικά στερεότυπα που έχουν προκύψει με το πέρασμα του χρόνου είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Καλή επιτυχία με τον χειρισμό τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει το ερώτημα που θέτεις και θα ήθελα να το πάω λίγο ακόμα παραπέρα. Τι θα γινόταν αν το κρεβάτι δεν ήταν μόνο το κρεβάτι; αν η γειτονιά δεν ήταν μόνο γειτονιά; αν όλες οι γνωστές χωρικές αξίες είναι δισυπόστατες; (ελπίζω να μην σε χάωσα) Θα μπορούσες να ρίξεις και μία ματιά στις "Αόρατες Πόλεις" του Ίταλο Καλβίνο, εκεί ο συμβατικός σχεδιασμός της πόλης δεν υπάρχει και η κάθε πόλη είναι μοναδική, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜελετώντας το τελευταίο ερώτημα σου σχετικά με τον χωρικό επαναπροσδιορισμό της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων μου ήρθε στο μυαλό η Unité d'habitation του Le Corbusier, που είναι ουσιαστικά μια "πόλη μέσα στην πόλη" http://www.archdaily.com/85971/ad-classics-unite-d-habitation-le-corbusier/
ΑπάντησηΔιαγραφήενδιαφέρον θα ήταν από μεριά σου αν μέσα από ένα κείμενο-σενάριο επαναπροσδιόριζες τη χρήση των δωματίων του κάθε χώρου του διαμερίσματος αλλά και της πόλης γενικότερα! πχ όταν τρώμε στο σαλόνι μήπως αυτόματα αυτό λέγεται τραπεζαρία? όταν βλέπουμε τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο γιατί αυτό να μην λέγεται καθιστικο?
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι κάτι άλλο... ποιο είναι αυτό το χαρακτηριστικό της κοινωνίας μας που έχει σπάσει τα γερά όρια του κάθε χώρου του διαμερίσματος και προσπαθεί να δώσει μια ενότητα ? αν δεν καταλαβεις την ερώτηση μου προσπαθησε να σκεφτείς ποια ήταν η τελευταία φορά που είδες κουζίνα σαφώς διαχωρισμένη με τοίχους και πόρτα από την σαλονοτραπεζαρία...! καλή συνέχεια!
Μου αρέσει η οπτική σου πάνω στο βιβλίο! Προσπάθησε να ερμηνεύσεις παραπάνω τις λέξεις που μόνη σου τόνισες. Επίσης, αυτή η διαφοροποίηση στους χώρους που ζούμε πώς θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί; (Το ίδιο αναρωτιέμαι!) Ενδεχομένως να μας βοηθούσε ο λόγος που θα γινόταν. Δηλαδή η Μαρία παραπάνω αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η κουζίνα πότε έπαψε να είναι χωριστή από το σαλόνι και γιατί; Καλή συνέχεια θα ευχηθώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τελευταία παράγραφος στο κείμενο μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Ωραίος προβληματισμός που συνδέεται εύστοχα με το περιεχόμενο του βιβλίου. Ταυτόχρονα είναι ένα ζήτημα που σου δίνει πολλές κατευθύνσεις. Μπορείς να ασχοληθείς με την " πόλη μέσα στην πόλη" όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, να ανατρέξεις στην δουλεία του Le Corbusier η των Smithsons, να βρεις τους λόγους για τους οποίους το project πέτυχε η όχι και να δημιουργήσεις την δική σου πρόταση. Από την άλλη βέβαια ενδιαφέρον θα ήταν να ασχοληθείς με την πρόταση της Μαρίας! Τέλος σίγουρα αναρωτιέμαι τι θα γίνει με την αλλαγή στις χρίσεις του χώρου, όπως και η Μελίνα !! :) I like
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τρόπος που ο Perec προσεγγίζει τους διάφορους χώρους παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Εστιάζει σε κοινά αντικείμενα και χώρους και στους κόσμους που ο άνθρωπος δημιουργεί γύρω τους. Σαν δεύτερο βήμα θα σου πρότεινα να εξετάσεις τη σχέση χώρου και χρήσης, δηλαδή πόσο μπορεί αυτή να διαφοροποιηθεί από τα σημερινά στερεότυπα και ταυτόχρονα όμως το αποτέλεσμα να είναι λειτουργικό? Καλή συνέχεια σου εύχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή