100_word_story,Papagiannopoulou

Βρισκόμουν στο ίδιο σημείο για μέρες .
Το βρεγμένο χώμα, μετά την  απόσταση ασφαλείας που μου προσέφερε το παλτό
που είχα κρεμάσει από πάνω μου, έφτιαχνε γύρω μου ένα προστατευτικό κύκλο.
Δεν ήμουν εντελώς εκτεθειμένος, παρά μόνο στα βλέμματα των γύρω που έδειχναν
τη δυσαρέσκεια τους.

Γύρω μου αναβόσβηναν φώτα καδραρισμένα σε ένα συνεχές και ατελείωτο εμπόδιο
που ακούω πότε-πότε την ηχώ μου. Μετά σκοτάδι. Δεν ακούω πια τη βροχή.
Οι άσχημες μέρες τελείωσαν . Είναι καιρός να μετακινηθώ.

Άλλωστε, "The sun shone, having no alternative,
  on the nothing new".